Στο ιστολόγιό μας θα βρείτε ιδέες και ευρύτερες εκπαιδευτικές πληροφορίες για την προσχολική εκπαίδευση.
Καλώς ήλθατε!

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Βασιλόπιτα κέικ



Υλικά

Για 8-10 άτομα

1 συσκευασία βούτυρο 250 γραμμάρια
6 αυγά
1 ½ ποτήρι του νερού ζάχαρη
½ ποτήρι του νερού γάλα σε θερμοκρασία δωματίου
½ ποτήρι του νερού χυμό πορτοκαλιού
ξύσμα από ένα πορτοκάλι
2 βανίλιες σκόνη ή κλοναράκια
½ κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
Ζάχαρη άχνη




Εκτέλεση

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς.
Δουλεύουμε στο μίξερ το βούτυρο με τη ζάχαρη, μέχρι να αφρατέψουν.
Ρίχνουμε πρώτα τα ασπράδια, που τα έχουμε χτυπήσει σε μαρέγκα, κατόπιν έναν έναν τους κρόκους αυγών, το γάλα, το χυμό πορτοκαλιού, το ξύσμα πορτοκαλιού, τις βανίλιες και τέλος λίγο λίγο το αλεύρι κοσκινισμένο.
Βάζουμε το μείγμα σε ένα ταψί με διάμετρο 30 εκ. βουτυρωμένο και αλευρωμένο ελαφρά και ψήνουμε στο φούρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου για περίπου 1 ώρα.
Αφού τη βγάλετε από το φούρνο πασπαλίστε από πάνω με άχνη ζάχαρη.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!


"Η Βασιλόπιτα κατά το ελληνικό έθιμο κόβεται σε οικογενειακή συγκέντρωση αμέσως με τον ερχομό του νέου έτους κυρίως μετά από φαγοπότι όπου και ακολουθεί χαρτοπαιξία «για το καλό του καινούργιου χρόνου». Έτσι στις 12.00 ακριβώς τα μεσάνυχτα με την αλλαγή του έτους σβήνουν τα φώτα και μετά ένα λεπτό ξαννάβουν ευχόμενοι και αντευχόμενοι όλοι «χρόνια πολλά» και «ευτυχισμένο το νέο έτος».
Τότε προσκομίζεται η Βασιλόπιτα στο τραπέζι όπου ο νοικοκύρης αφού την σταυρώσει με το μαχαίρι τρεις φορές αρχίζει να τη κόβει σε τριγωνικά κομμάτια προσφερόμενο σε κάθε ένα παριστάμενο μέλος της οικογένειας ή φίλων και συγγενών με πρώτο κομμάτι του σπιτιού (ή του Χριστού της Παναγίας και του Άι Βασίλη), του σπιτονοικοκύρη, της σπιτονοικοκυράς και των άλλων παρισταμένων κατά τάξη συγγένειας και ηλικία με τελευταίο το κομμάτι του φτωχού ή πάλι του σπιτιού οικογένειας. Ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να κοπεί κομμάτι "για την εταιρεία", "για το μαγαζί" κ.λ.π..
Το κόψιμο της Βασιλόπιτας γίνεται και τις άλλες μέρες του "Δωδεκαήμερου" των εορτών. Υπουργεία, γραφεία και σύλλογοι μπορεί να κόβουν βασιλόπιτες μέχρι και το μήνα Φεβρουάριο.

Ιστορία

Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πολύ παλαιό, προέρχεται από εκείνο το τελούμενο στην αρχαία ελληνική εορτή των «Κρονίων» (και αργότερα των ρωμαϊκών «Σατουρναλίων») που παρέλαβαν οι Φράγκοι, από τους οποίους και προήλθε η συνήθεια της τοποθέτησης νομίσματος μέσα στη πίτα και της ανακήρυξης ως «Βασιλιά της βραδιάς» αυτού που το έβρισκε. Κατά άλλο έθιμο, αντί νομίσματος, έβαζαν φασόλι και αυτόν που το έβρισκε τον αποκαλούσαν "φασουλοβασιλιά".

Ορθόδοξη θρησκευτική παράδοση

Πέρα όμως αυτού του φράγκικου εθίμου, που επικράτησε στην Ευρώπη, υπάρχει και μία θρησκευτική παράδοση που συνδέεται και με την προσωπικότητα του Μεγάλου Βασιλείου. Κατά την θρησκευτική λοιπόν παράδοση κάποτε στηΚαισαρεία της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία που επίσκοπος ήταν ο Μέγας Βασίλειος ήλθε να τη καταλάβει ο Έπαρχος της Καππαδοκίας με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως "λύτρα" στον επερχόμενο κατακτητή. Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή. Κατά την παράδοση όμως είτε επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος ο Άγιος Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του, ο Έπαρχος απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή. Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να παρασκευαστούν μικροί άρτοι εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των νομισμάτων ή τιμαλφών και τα διένειμε στους κατοίκους την επομένη του εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό απέληξε σε διπλή χαρά από της αποφυγής της καταστροφής της πόλης και συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή κατά τη μνήμη της ημέρας του θανάτου του (εορτή του Αγίου και του Μεγάλου Βασιλείου)...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δεν θα δημοσιεύονται κακόβουλα ή υβριστικά σχόλια